Odpowiedzi na wiele z tych pytań pozwolą wybrać nie tylko między szczenięciem a dorosłym osobnikiem, lecz także między konkretnymi rasami i dostawcami (schroniskami lub hodowlami). Najważniejszym z tych pytań jest jednak to dotyczące stylu życia: czy w obecnym życiu rodziny jest miejsce na psa, a jeśli należałoby do tego życia wprowadzić jakieś zmiany, to czy rodzina jest na nie gotowa?
Pytania, które warto sobie zadać, zanim przyjmie się do domu psa:
- Czy w domu są dzieci? Jeśli tak, to w jakim wieku? Być może konieczne będzie nauczenie małych dzieci, jak powinny się obchodzić z psem. Warto także przewidzieć, gdzie będzie przebywał pies, gdy w pobliżu nie będzie dorosłego opiekuna, ponieważ małe dzieci nie powinny zostawać same z psami.
- Czy w domu są inne zwierzęta? Jeśli tak, to jak mogą zareagować na nowego członka rodziny? Zapoznawanie psa z resztą zwierząt mieszkających już w domu musi przebiegać stopniowo.
- Czy mieszkasz w domu z ogrodem? Jeśli tak, to czy jest on bezpieczny? Warto sprawdzić ogrodzenie pod kątem dziur, roślinność pod kątem trujących okazów i cały teren pod kątem innych zagrożeń. Czy w przypadku braku ogrodu pies będzie mógł wyjść na zewnątrz, kiedy tego zapragnie?
- Czy pracujesz na pełen etat? Jeśli tak, to czy ktoś inny będzie mógł się zająć psem podczas Twojej nieobecności: wyprowadzać go na spacery, w razie potrzeby uzupełnić miskę z wodą lub, w przypadku szczenięcia, pomóc w uczeniu go właściwych zachowań?
- Jak dużo podróżujesz? Jeśli często wyjeżdżasz, pies będzie musiał Ci towarzyszyć, a jeśli nie będzie to możliwe, konieczne będzie zorganizowanie nad nim opieki zastępczej.
- Czy stać Cię będzie na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem psa (ubezpiecznie, opieka weterynaryjna, zabiegi pielęgnacyjne, karma, itp.)?
Czy będziesz mieć czas dla szczenięcia?
Jednym z najważniejszych pytań, które musi sobie postawić potencjalny opiekun, jest to, czy będzie miał czas, by zajmować się szczenięciem. Szczenięta wymagają dużo opieki, uwagi oraz szkoleń, dzięki którym dobrze przystosowują się do życia w społeczności ludzkiej.
Na przykład:
- Szczenięta potrzebują dużo wsparcia w szkoleniu i na etapie adaptacji do nowego środowiska. W późniejszym okresie potrzebują dużo regularnego ruchu. Szczenię nie jest rozsądnym wyborem w przypadku osób, których często nie ma w domu.
- Szkolenie należy rozpocząć jak najwcześniej, ponieważ w wieku szczenięcym psy uczą się najszybciej. Może to być satysfakcjonujący, ale czasochłonny proces, którego efekty wymagają stałego wzmacniania.
- Kiedy pies trafia do domu, należy przy nim przebywać regularnie. Monitorować jego zachowania w domu (naukę czystości itp.) oraz doglądać w godzinach karmienia.
- Ponieważ szczenię jest pełne energii i wszystkiego ciekawe, musi się często bawić, co wymaga troski, uważności i planowania. Niektóre zabawy szczenię powinno podejmować z innymi psami, gdyż pomaga to w jego właściwej socjalizacji.
Czy twój dom jest bezpiecznym miejscem dla psa?
Nie ma jednego otoczenia odpowiedniego dla psa. Możesz mieć dzieci lub zwierzęta towarzyszące, które trzeba wziąć pod uwagę. Możesz mieszkać w mieście lub na wsi, w mieszkaniu lub w domu. Bez względu na to, jakie jest to środowisko, ważne, aby było bezpieczne dla Twojego zwierzęcia.
Szczególnie wrażliwe na otoczenie są szczenięta, a następstwa ich negatywnych doświadczeń będą długotrwałe. Współcześnie często miasto jest naszym miejscem życia, a życie w mieście wiąże się z częstym występowaniem wielu, zazwyczaj silnych, bodźców wzrokowych i słuchowych.
Życie w mieście może być bardzo stymulujące, ale dla szczenięcia taka ilość bodźców może okazać się przytłaczająca. Trzeba poświęcić trochę czasu, aby stopniowo zaznajomić szczenię z otoczeniem, jak również z wieloma sytuacjami, z którymi będzie musiało się zmierzyć: z samochodami, windami, schodami ruchomymi, pociągami, tramwajami lub autobusami.
Szczenię musi się także nauczyć pozostawać samotnie w domu, z czasem coraz dłużej, bez przerażenia, destrukcyjnych lub hałaśliwych zachowań.
W najbliższym otoczeniu należy wziąć pod uwagę:
- Odsłonięte przewody elektryczne.
- Miejsca grożące szczenięciu utknięciem lub upadkiem, takie jak okna, balkony czy schody.
- Dostępne substancje toksyczne, w tym środki czyszczące, wkłady e-papierosów, leki, nawozy chemiczne, ostre narzędzia, herbicydy i środki owadobójcze.
- Otwory i szczeliny w ogrodzeniu, którymi szczenię może uciec, trujące rośliny.
- Trujące rośliny to na przykład figowiec, cyklamen, ostrokrzew, jemioła, filodendron, aloes, narcyz, hiacynt, irys, azalia, rododendron, oleander i groszek pachnący.
Opieka nad psem może być wspaniałym, długotrwałym doświadczeniem, więc upewnij się, że Twój dom i styl życia nie będą stanowić zagrożenia dla zdrowia i bezpieczeństwa zwierzęcia, aby wasze wspólne życie było długie i szczęśliwe.
