Jeśli chodzi o problemy trawienne, u kotów może występować wiele różnorakich objawów na różnym tle, dlatego też umiejętność ich rozpoznawania może być pomocna.
Twój kot ma trudności z jedzeniem lub przełykaniem
Jeśli u kota występuje niedrożność przełyku (np. kule włosowe) lub upośledzenie mięśni przełyku lub żołądka, możesz zauważyć, że ma trudności z jedzeniem lub przełykaniem.
Zauważysz, że kot nie chce jeść — gdyż może to wywoływać ból — a kiedy je, jest spięty i sprawia mu to trudność. Może zwracać pokarm, zazwyczaj nagle wymiotuje wkrótce po jedzeniu. Może też wystąpić kaszel wywołany niestrawionym pokarmem w przełyku.
Twój kot wymiotuje lub ma kule włosowe
Wiele kotów czasami wymiotuje, szczególnie jeśli zjadły coś, co ich organizm zidentyfikował jako szkodliwe. Częste wymioty, dwa razy w miesiącu lub częstsze, mogą wskazywać na poważniejszy problem, taki jak infekcja, stan zapalny lub wrzód, jednak koty wymiotują też z różnych innych powodów. Niekiedy wymiotują częściowo strawiony pokarm lub żółć, w niektórych przypadkach dość długo po jedzeniu. Wymioty tego rodzaju mają inne podłoże niż natychmiastowe i bierne zwracanie.
Jeśli w wymiotach kota znajduje się zwarty kłębek włosów, mogą u niego występować kule włosowe. Powstają one, gdy kot podczas pielęgnacji połyka sierść, która następnie skleja się w przewodzie pokarmowym. Kot zwykle trawi i pozbywa się tych włosów, ale jeśli jest ich zbyt wiele, jego organizm nie radzi sobie i tworzą się kule włosowe. Koty długowłose mogą być bardziej podatne, przy czym problem ten jest częstszy u kotów przebywających w domu, ponieważ spędzają dużo więcej czasu na pielęgnacji niż koty przebywające na zewnątrz. W wymiocinach niektórych kotów nie ma w pełni ukształtowanych kul włosowych, występują jednak włosy.
Twój kot ma biegunkę
Zarówno wymioty, jak i biegunka mogą być objawem poważniejszej choroby kota. W zależności od lokalizacji, wyróżnia się biegunkę z jelita cienkiego oraz biegunkę z jelita grubego. Mają one odmienne przyczyny oraz objawy kliniczne.
W przypadku biegunki z jelita grubego, ilość odchodów pozostaje bez zmian lub nawet jest nieco mniejsza; zwiększa się natomiast częstotliwość wypróżnień a kał często zawiera domieszkę krwi lub śluzu. Zdarza się także, że kał ma luźniejszą konsystencję pod koniec dnia. Zaobserwować można także zwiększoną częstotliwość wypróżnień i konieczność natychmiastowego oddania kału.
Biegunkę z jelita cienkiego cechuje zwykle większa objętość pojedynczego wypróżnienia, przy czym kał może mieć zmienioną barwę i zawierać resztki niestrawionego pokarmu. Poza biegunką, mogą występować także wymioty, wzdęcia i utrata masy ciała.
W przypadku kotów wychodzących, ocena kału może być utrudniona, ponieważ koty takie najczęściej oddają kał na zewnątrz. W takich przypadkach, należy dokładnie obejrzeć okolicę odbytu, gdzie można zaobserwować ślady wskazujące na biegunkę.
W przypadku, gdy u kota występuje jakikolwiek z wyżej wymienionych objawów, należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza weterynarii, który ustali przyczynę problemów i zaleci odpowiednią terapię. W takich przypadkach stosowanie odpowiedniej diety może łagodzić objawy kliniczne, dlatego poproś lekarza, aby zalecił Twojemu kotu dietę, która będzie miała korzystny wpływ na funkcjonowanie przewodu pokarmowego.
