ความต้องการโภชนาการของสุนัขของคุณเปลี่ยนไปตามวัยอย่างไร

ลูกสุนัขวัยกำลังโต สุนัขเติบโตเต็มที่ และสุนัขโตเต็มวัยมีความต้องการทางโภชนาการแตกต่างกัน ดังนั้น จึงควรเปลี่ยนอาหารในทุกช่วงวัยเพื่อให้แน่ใจว่าสุนัขมีสุขภาพดีมากที่สุด

โภชนาการสำหรับสุนัขสูงวัย

สุนัขสูงวัยมีความต้องการทางโภชนาการแตกต่างอย่างมากจากลูกสุนัขและแม้แต่สุนัขโตเต็มวัย การดูแลที่ดีเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อให้สุนัขมีสุขภาพตลอดชีวิต การออกกำลังกายเป็นประจำช่วยให้สุนัขรักษามวลกล้ามเนื้อและควบคุมน้ำหนัก ควรตรวจสอบสภาพฟันและขนของสุนัข

ในแง่ของความต้องการพลังงาน ปริมาณการบริโภคควรปรับให้เข้ากับระดับกิจกรรมของสัตว์ซึ่งขึ้นอยู่กับอายุและปัญหาสุขภาพ สุนัขที่มีอาการข้ออักเสบควรจะเคลื่อนไหวและใช้พลังงานน้อยลง จะมีความเสี่ยงต่อน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นและเป็นอันตรายต่อสุขภาพ อาหารพลังงานต่ำมีความจำเป็นในกรณีที่สุนัขน้ำหนักมากเกินไปเท่านั้น ไม่ควรคิดว่าความกระตือรือร้นในการออกกำลังกายที่ลดลงเกิดจากอายุที่มากขึ้น สุนัขต้องได้รับการตรวจเพื่อตรวจสอบว่าเป็นโรคหรือไม่

การชั่งน้ำหนักเป็นประจำและการตรวจสุขภาพเป็นวิธีที่ดีที่สุดเพื่อตรวจสอบปัญหาที่เกี่ยวข้องกับความสูงวัยได้โดยเร็วที่สุด

โภชนาการสำหรับสุนัขสูงวัย

ความสูงวัยจะมาพร้อมกับการเปลี่ยนแปลงความสามารถในการย่อยอาหารและความต้องการทางโภชนาการเฉพาะเจาะจง ดังนั้น อาหารสำหรับสุนัขสูงวัยควรมีลักษณะดังต่อไปนี้:

ปริมาณวิตามินซีและอีสูงขึ้น

สารอาหารเหล่านี้มีคุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระ ปกป้องร่างกายจากอันตรายภาวะเครียดที่เกิดจากออกซิเดชันที่เกี่ยวข้องกับความสูงวัย

โปรตีนคุณภาพสูง

ร่างกายของสุนัขสูงวัยจะนำโปรตีนไปใช้ได้น้อยกว่าสุนัขที่อ่อนวัยกว่า เพราะความสามารถในการย่อยอาหารลดลง การปรับปรุงคุณภาพโปรตีน จึงเป็นเป้าหมายหลัก ในบางประเทศเข้าใจผิดว่า โปรตีนเป็นสาเหตุของโรคไตวาย ซึ่งความจริงแล้วไม่ใช่แบบนั้น โรคไตวายเป็นโรคเรื้อรังที่ไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้ และยังพบได้บ่อยเมื่ออายุมากขึ้น มีข้อแนะนำให้ลดปริมาณแร่ธาตุฟอสฟอรัสในอาหารเพื่อชะลอการรุนแรงของโรคนี้ อย่างไรก็ตาม ควรปรึกษาสัตวแพทย์ของคุณก่อน และให้แพทย์วิเคราะห์สภาวะก่อนทำการเปลี่ยนแปลงอาหาร

ปริมาณที่มากขึ้นของธาตุเหล็ก ทองแดง สังกะสี และแมงกานีส

สารอาหารเหล่านี้ช่วยดูแลสุขภาพที่ดีของผิวหนังและขน ซึ่งรวมตัวในรูปแบบของเกลืออินทรีย์ที่ดูดซึมได้ง่ายกว่าแร่ธาตุปกติอย่างมาก จึงมีแนวโน้มที่จะถูกนำไปใช้ในการเผาผลาญอาหารมากขึ้นสำหรับสุนัขที่มีระบบทางเดินอาหารอ่อนแอ

ปริมาณกรดไขมันไม่อิ่มตัวที่สูงขึ้น

น้ำมันถั่วเหลือง หรือน้ำมันโบราจ หรือน้ำมันปลา สามารถใช้เพื่อดูแลสุขภาพเส้นขนที่ดีได้ ปกติสุนัขผลิตกรดไขมันเหล่านี้ได้ แต่ความสูงวัยสามารถส่งผลกระทบต่อกระบวนการทำงานนี้

ปริมาณเส้นใยที่สูงขึ้นเล็กน้อยจะทำหน้าที่เป็น "บัลลาสต์"

เส้นใยที่สูงขึ้นจะช่วยลดความเสี่ยงของอาการท้องผูก ซึ่งมักจะมาพร้อมกับการขยับตัวเคลื่อนไหวที่น้อยลงของสุนัขสูงวัย

เมื่ออายุมากขึ้น สุนัขก็จะประสบปัญหาช่องปากมากขึ้น เพื่อให้แน่ใจว่าสุนัขรับประทานอาหารในปริมาณที่เพียงพอ ควรคำนึงถึงรูปร่าง ขนาด และความแข็งของเม็ดอาหาร