Καθώς ο σκύλος σας μεγαλώνει, θα παρατηρήσετε αλλαγές στη συμπεριφορά, την προσωπικότητα και τη σωματική διάπλασή του. Η ακράτεια ούρων είναι ένα συνηθισμένο φαινόμενο στους ηλικιωμένους σκύλους και είναι σημαντικό να νιώθετε σίγουροι ότι είστε σε θέση να τους φροντίσετε.
Εάν ο ηλικιωμένος σκύλος σας πάσχει από ακράτεια ούρων, δεν θα ουρεί πλέον όπως όταν ήταν νεότερος. Μπορεί να μην καταλαβαίνει πότε ουρεί, να αφήνει ίχνη ούρων στο πάτωμα ή να καταβάλει προσπάθεια για να ουρήσει. Είναι σημαντικό να μην τον μαλώνετε για αυτήν τη συμπεριφορά: δεν το κάνει επίτηδες, αλλά επειδή δεν είναι σε θέση να ελέγξει αυτές τις λειτουργίες.
Όπως και οι άνθρωποι, οι σκύλοι μπορεί να υποφέρουν από πεπτικά προβλήματα που προκαλούν δυσφορία, δυσάρεστα συμπτώματα και μερικές φορές ευρύτερα ζητήματα υγείας. Η διατροφή τους είναι καίριας σημασίας για τη διαχείριση των πεπτικών ευαισθησιών και τη διατήρηση ενός υγιούς πεπτικού συστήματος.
Τι προκαλεί την ακράτεια ούρων στους σκύλους;
Ακριβώς όπως και στον άνθρωπο, όταν οι σκύλοι γερνούν, η σωματική διάπλασή τους αλλάζει. Οι μύες αποδυναμώνονται και ο έλεγχος των νεύρων σε διάφορα μέρη του σώματος μπορεί να μειωθεί. Η ακράτεια ούρων μπορεί να προκληθεί από μια απλή γήρανση των μυών που περιβάλλουν το ουροποιητικό σύστημα, καθώς και την έλλειψη ελέγχου των μυών αυτών.
Οι θηλυκοί σκύλοι είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν ακράτεια ούρων σε σχέση με τους αρσενικούς και ορισμένες μεγαλύτερες φυλές έχουν προδιάθεση σε αυτό το πρόβλημα. Σε αυτές περιλαμβάνονται τα Μπόξερ, τα Ντόμπερμαν, τα Σνάουτσερ Γίγας, οι Μεγάλοι Δανοί και οι Γερμανικοί Ποιμενικοί. Μεταξύ των στειρωμένων θηλυκών σκύλων, το 30% των σκύλων που ζυγίζουν πάνω από 20 κ. πάσχουν από ακράτεια ούρων. Στις μικρότερες φυλές αυτό το ποσοστό είναι μικρότερο από 10%.
Υπάρχουν υποψίες ότι η παχυσαρκία μπορεί να έχει αντίκτυπο στην πιθανότητα ακράτειας ούρων, ιδιαίτερα σε στειρωμένους θηλυκούς σκύλους. Η ιδέα είναι ότι το βάρος του λίπους που περιβάλλει το ουροποιητικό σύστημα έχει μηχανική επίδραση στους μύες, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε ακράτεια ούρων.
Τα υποκείμενα ουρολογικά προβλήματα μπορεί επίσης να προκαλέσουν ακράτεια ούρων, όπως φλεγμονή του ουροποιητικού συστήματος και κυστίτιδα, λοίμωξη ή ανάπτυξη «πετρών» (η αποκαλούμενη ουρολιθίαση). Οι γενικές ασθένειες όπως ο διαβήτης ή οι νευρολογικές διαταραχές μπορούν επίσης να προκαλέσουν ακράτεια ούρων, οπότε είναι σημαντικό να επισκεφτείτε τον κτηνίατρό σας αμέσως μόλις παρατηρήσετε μια αλλαγή στη συμπεριφορά του σκύλου που σχετίζεται με την ούρηση.
Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί η ακράτεια στους σκύλους;
Ανάλογα με την αιτία της ακράτειας, η αντιμετώπισή της στους σκύλους γίνεται με διαφορετικούς τρόπους. Εάν πρόκειται για μυϊκό ζήτημα, ο κτηνίατρός σας μπορεί να συνταγογραφήσει ορισμένα διεγερτικά για καλύτερο έλεγχο των μυών του ουροποιητικού συστήματος. Είναι αποτελεσματικά στο 75% των περιπτώσεων.
Εάν ο σκύλος σας παρουσιάζει υποκείμενο ζήτημα του ουροποιητικού, ο κτηνίατρός σας μπορεί να προτείνει χειρουργείο για να αφαιρέσει τυχόν πέτρες από το σύστημά του, να συνταγογραφήσει αντιβιοτικά για τη θεραπεία λοίμωξης και να σας βοηθήσει να επιλέξετε μια δίαιτα που θα προάγει την υγεία του ουροποιητικού συστήματος. Ο κτηνίατρος μπορεί επίσης να προτείνει αλλαγές στον τρόπο ζωής, όπως ενθάρρυνση του σκύλου σας να είναι περισσότερο δραστήριος, ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος εμφάνισης περαιτέρω προβλημάτων του ουροποιητικού.
Εάν υπάρχει σημαντικότερη ιατρική αιτία, ο κτηνίατρός σας θα επιδιώξει τη συνολική θεραπεία, αντί να αντιμετωπίσει μόνο την ακράτεια.
Αν παρατηρήσετε ότι η συμπεριφορά του σκύλου σας γύρω από την ούρηση αλλάζει καθώς μεγαλώνει, δεν υπάρχει κανένας λόγος να νομίζετε ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτα. Απευθυνθείτε στον κτηνίατρο της περιοχής σας που θα σας συμβουλεύσει σχετικά με τη βέλτιστη πορεία δράσης.
